Хуш омадед!

Мо як қисми Бадани Масеҳ ҳастем ва мо рисолати мавъиза кардани Инҷил, хушхабари Исои Масеҳро дорем. Чӣ хушхабар аст? Худо ба воситаи Исои Масеҳ ҷаҳонро бо Худ оштӣ дод ва ба ҳамаи одамон омурзиши гуноҳҳо ва ҳаёти ҷовидониро пешниҳод намуд. Марг ва эҳёи Исо моро бармеангезад, ки барои Ӯ зиндагӣ кунем, ҳаёти худро ба Ӯ супорем ва ба Ӯ пайравӣ кунем. Мо хурсандем, ки ба шумо кӯмак расонем, ки чун шогирдони Исо зиндагӣ кунед, аз Исо таълим гиред, ба намунаи ӯ пайравӣ кунед ва дар файз ва дониши Масеҳ рушд кунед. Бо мақолаҳо мо мехоҳем дарк, самт ва дастгирии ҳаётро дар ҷаҳони ноором, ки бо арзишҳои бардурӯғ ташаккул ёфтааст, интиқол диҳем.

Ламс Худо

Панҷ сол ба ман касе даст нарасонд. Ҳеҷ кас. На ҷон. На зани ман. фарзанди ман не на дӯстони ман Ҳеҷ кас ба ман даст нарасонд. шумо маро дидед Бо ман гап заданд, дар садояшон ишқро эҳсос кардам. Ман дар чашмони ӯ нигарониро дидам, аммо ламсашро ҳис накардам. Ман пурсидам, ки барои ту чизи маъмулӣ аст, дастфишуриш, оғӯши гарм, тақ-тақ...

Муфассал ➜

Исо кай боз меояд?

Оё шумо мехоҳед, ки Исо ба зудӣ бармегардад? Умедворем, ки бадбахтӣ ва шарорате, ки мо дар гирду атрофамон мебинем, ва Худо замонеро фаро хоҳад овард, ки Ишаъё пешгӯӣ карда буд: «Дар тамоми кӯҳи муқаддаси ман бадӣ ва бадӣ нахоҳад буд; зеро замин пур аз дониши Худованд аст, чунон ки об баҳрро мепӯшонад?» (Иш 11,9). Нависандагони Аҳди Ҷадид зиндагӣ мекарданд...

Муфассал ➜

Исо кӣ буд?

Оё Исо одам буд ё Худо? аз кучо омада буд Инҷили Юҳанно ба мо ба ин саволҳо ҷавоб медиҳад. Юҳанно ба он доираи ботинии шогирдон тааллуқ дошт, ки ба онҳо иҷозат дода шуд, ки дигаргуншавии Исоро дар кӯҳи баланд бубинанд ва дар рӯъё пешгӯии Малакути Худоро диданд (Матто 1).7,1). То он вақт ҷалоли Исоро ҷисми оддии инсонӣ парда мекард...

Муфассал ➜

Муҳаббати бениҳоят Худо

Ҳикояи Мавлуди Исо ба мо муҳаббати бениҳоят бузурги Худоро нишон медиҳад. Он ба мо нишон медиҳад, ки худи Писари Падари Осмонӣ барои сокин шудан дар байни мардум омадааст. Далели он, ки мо одамон Исоро рад кардем, фаҳмо нест. Дар ҳеҷ ҷое дар Инҷил дар бораи издиҳоми зиёди одамон сухан гуфта нашудааст, ки одамони бадхоҳ сиёсати қудрати худро дунбол мекунанд...

Муфассал ➜

Исо барои ҳама одамон омад

Он аксар вақт барои бодиққат нигоҳ кардани оятҳо кӯмак мекунад. Исо ҳангоми сӯҳбат бо Ниқӯдимус, олими барҷаста ва ҳокими яҳудиён изҳороти таъсирбахш ва ҳамаро фарогир гуфт. «Зеро ки Худо ҷаҳонро чунон дӯст дошт, ки Писари ягонаи Худро дод, то ҳамаи онҳое ки ба Ӯ имон овардаанд, талаф наёбанд, балки ҳаёти ҷовидонӣ дошта бошанд» (Юҳ. 3,16). Исо…

Муфассал ➜

Мушкилот бо муҳаббат

Шавҳарам Дан мушкил дорад - мушкили муҳаббат, махсусан муҳаббати Худо. Дар бораи ин масъала кам навишта шудааст. Дар бораи мушкили дард ё барои чи ба сари одамони хуб кори баде рух медиҳад, китобҳо навишта мешаванд, аммо дар бораи мушкилоти ишқ нест. Муҳаббат одатан бо чизи хуб алоқаманд аст - чизе барои кӯшиш кардан, чизе барои мубориза бурдан, чизе барои ...

Муфассал ➜