Ғарибони маҳаллӣ

053 Ғарибони муқимӣБа воситаи имон ба Масеҳ мо бо Ӯ эҳьё шудаем ва дар Исои Масеҳ ба осмон бурда мешавем» (Эфсӯсиён 2,6 Умед ба ҳама).

Рӯзе ман ба қаҳвахона даромадам ва тамоман дар андешаҳоям гум шудам. Ман аз назди як муштарии доимӣ бе салом гузаштам. Яке садо дод: «Салом, дар куҷоӣ?» Дар асл, ман ҷавоб додам: «Оҳ, салом! Бубахшед, ман дар дунёи дигар ҳастам ва худро нимҷазираи бегона ҳис мекунам." Мо хандидем. Ҳангоми нӯшидани қаҳва ман фаҳмидам, ки дар ин суханон барои мо масеҳиён ҳақиқати зиёде ҳаст. Мо аз ин ҷаҳон нестем.

Исо дар дуои саркоҳин дар бораи он сухан мегӯяд, ки мо дар Юҳанно 1 гуфта будем7,16 бихонед: "Онҳо аз ман бештар ба ҷаҳон нестанд" Дар ояти 20 Исо барои мо дуо мегӯяд: "Ман на танҳо барои онҳо, балки барои ҳар касе, ки ба воситаи суханони онҳо дар бораи Ман мешунаванд ва ба Ман имон хоҳанд овард".

Исо моро ҳамчун қисми ин ҷаҳон намебинад ва Павлус мефаҳмонад: «Мо, аз тарафи дигар, шаҳрвандони осмон ҳастем ва аз осмон низ Наҷотдиҳандаи худ, Исои Масеҳи Худовандро интизорем» (Филиппиён). 3,20 Тарҷумаи нави Женева).

Ин мавқеи мӯъмин аст. Мо на танҳо сокинони заминии ин ҷаҳон, балки сокинони осмонӣ, ғарибон ҳастем!

Вақте ки ман дар ин бора фикр мекардам, ман фаҳмидам, ки мо дигар фарзандони Одам нестем, балки фарзандони Худо аз Рӯҳ таваллуд шудаанд. Петрус дар номаи якуми худ навишт: «Шумо аз нав таваллуд шудаед. Ва ту аз падару модарат, ки ба ту ҳаёти заминӣ ато кардаанд, қарздор нестӣ; Не, Худи Худо ба воситаи каломи зинда ва абадии Худ ба шумо ҳаёти нав ва ҷовидона ато кардааст» (1. 1 Петрус 23 ба ҳама умед бахшед).

Исо ба фарисий Ниқӯдимус ҳангоми вохӯрии шабонаашон гуфт: «Он чи аз ҷисм таваллуд меёбад, ҷисм аст; он чи аз Рӯҳ таваллуд мешавад, рӯҳ аст» (Юҳанно 3:6).

Албатта, ҳеҷ яке аз инҳо набояд моро ба мағрурӣ водор созад. Ҳар он чизе, ки шумо аз Худо мегиред, бояд минбаъд низ ба одамони худ дар рӯҳияи хидматрасонӣ равон шавад. Ӯ ба шумо тасаллӣ мебахшад, то ки шумо одамони дигарро тасаллӣ диҳед. Ӯ ба шумо фазилат медиҳад, то ки шумо ба дигарон меҳрубон бошед. Ӯ шуморо мебахшад, то шумо дигаронро низ бахшед. Ӯ шуморо аз олами зулмоти ин ҷаҳон раҳо кард, то шумо дигаронро ба сӯи озодӣ ҳамроҳӣ кунед. Саломи гарму ҷӯшон ба ҳама ғарибони маҳаллӣ дар он ҷо.

аз ҷониби Клифф Нилл


PDFҒарибони маҳаллӣ